Dag 6 (23 oktober 2014)
Beste lezers en lezerressen,
vandaag was voor ons de terugreis aangebroken, het moment wat we allemaal probeerde uit te stellen want iedereen had het zo naar zijn/haar zin.
Gisteravond hadden we speciaal bezoek voor het avond eten, de man van reconciliation, Maleachi Currans, kwam bij ons op bezoek om zijn verhaal te vertellen. Na zijn aangrijpende verhalen kwamen de pannen stampot op tafel en hebben we heerlijk gegeten dankzij Julia, Daniël, Jan en Linda. Ook Jim at mee. Tussendoor was Jim nog even weg om zijn fototoestel te halen en wat lekkers voor in de bus naar het vliegveld wat we helaas vergeten waren.
Na het eten kwam John binnen lopen, John was die dag jarig dus onder luid gezang werd hij ontvangen. John doet al 8 jaar de tuin van het Kinderhouse en we kregen dubbelen complimenten over onze inzet. Ook werd ons meerdere malen verteld dat we zulke leuke kinderen waren en dat we zo'n hechte groep vormde.
Na de groepsfoto met iedereen erbij hebben we een kleine evaluatie gehad in het Engels want John en Jim wilde daar graag bij zijn. Op deze evaluatie hebben we gepraat over het huis, de omgeving, de Ieren en de groep zelf. Iedereen was erg positief.
Na deze evaluatie is iedereen naar boven gegaan om zijn of haar tas in te pakken en de kamer op te ruimen. Toen iedereen uiteindelijk klaar was om te slapen werd het pas echt duidelijk dat "onze laatste uurtjes" in het huis aangebroken waren, het naar bed gaan werd steeds meer uitgesteld, nog een paar keer keihard de muziek aan en nog even lachen met z'n alle.
De volgende ochtend was het erg vroeg, half 6 werd iedereen gewekt, de pjama's en tandeborstels werden ingepakt, de bedden werden afgehaald en de kamer werd voor de laatste keer schoongemaakt en gecontroleerd. Bij het ontbijt was het erg rustig, het is dus duidelijk dat pubers niet graag vroeg opstaan. Na nog een extra boterham gesmeerd te hebben voor onderweg vertrokken we naar het vliegveld.
De vlucht verliep vlekkenloos en we hadden geen vertraging.
Op Schiphol kwamen we de oom van Iris en Jelle nog tegen, hij was rolstoelen aan het verzamelen en iedereen zag een kans om even geduwd te worden.
Alle bagage was al snel gevonden en we gingen op zoek naar de bus van Kassingtours.
Toen we buiten aankwamen zagen we dat we niet een klein busje hadden maar gewoon een grote bus, een echte grote bus. Nadat iedereen was gesetteld en de boxen voor de muziek aanstonden gingen we rijden. Onderweg hadden we nog een laatste gebed;
Laat je hart
in dankbaarheid terugzien
op menig rijke levensdag.
En moge de rijke gaven
doe God je schonk
met de jaren groeien
en anderen met
vreugde vervullen.
Wees ervan verzekerd:
God glimlacht naar jou.
Eenmaal in Odijk aangekomen stonden de ouders ons al op te wachten. Het einde van onze tocht was nu wel echt aangebroken, na afscheid genomen te hebben van de groep ging iedereen naar huis, terug kijkend op de mooie dagen die we samen hebben geleefd.
Wij willen nogmaals onze sponsors bedanken, wij willen Jan Gademan bedanken die ons overal naar toe heeft gereden, wij willen de Ieren bedanken voor hun gastvrijheid en we willen Pastor Adri bedanken, dat wij in zijn huis mochten verblijven, dat hij ons heeft geholpen en gesteund deze week, voor de mooie woorden bij het ontbijt, avond eten en op meditatieve momenten.
Wij hebben een ontzettend mooie week gehad met onvergetelijke momenten.
Bedankt lezers voor de mooie berichten en bedankt voor het lezen en delen van onze verhalen.
Tot de volgende blog van onze evaluatie!
Maasje van Schaik